«Χρυσόμαλλο δέρας»

Το άγγιξα. Το πήρα. Σκεπάστηκα μ’ αυτό. Και χάρηκα. Για λίγο. Μυθική κουβέρτα. Σκέπασε τους φόβους μου. Τους ξεγέλασε η αρχοντιά του. Αλλά το δέρας γρατζουνίστηκε. Πολλές αμυχές. Έγινε τέρας. Το δέρας του τέρατος ήταν τραχύ. Και οι φόβοι επανήλθαν. Στοίχημα όμως ότι θα φύγουν. Θα αναβαπτιστούν στον Ελλήσποντο. Ο Φόβος θα γίνει Πίστις και η Πίστις Σωτηρία.