«Casper»

Ωχρή σκιά. Περιφέρεσαι κλεισμένος σε τούβλα. Παίρνεις το ραβδάκι και γίνεσαι αόρατος. Τυλίγεις τα χέρια στο εύθραυστο σώμα σου. Ο Φόβος γίνεται δεύτερο δέρμα. Σε παρατηρώ κι αναρωτιέμαι γιατί. Γιατί προτιμάς να γίνεσαι φάντασμα; Σκια μες στις σκιες. Ασήμαντη δροσοσταλίδα πάνω σε φαγωμένο φύλλο. Σκουριασμένο καρφί πάνω σε βρεγμένο ξύλο. Ο τέλειος Άδ(ων)ης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: