«Ιδεολογία»

Κοίτα με. Μοιάζω φυσιολογική. Κάνω τετριμμένα πράγματα. Σπουδάζω. Δουλεύω. Κάνω παιδιά. Αλλά δεν θα με καταλάβεις. Θα με επικρίνεις. Θα καταραστείς τις εμμονές μου. Τις πληγές μου. Δεν θα πιάσεις ποτέ την ψυχή μου. Αυτή θα τρέχει πάντα μπροστά από την υλική μου ενδυμασία. Θα είναι ελεύθερη και θα σε ειρωνεύεται. Μπορεί να με φυλακίσεις. Άθελά σου. Μέσα στη ζάλη της καθημερινότητά σου. Αλλά η ψυχή μου θα πορεύεται μπροστά. Δαφνοστολισμένη. Νικήτρια. Ελεύθερη. Δεν θα την πιάσεις. Ούτε εγώ το κατάφερα.